Tam Kwarantanna wywiera presję na wszystkich i na całym świecie, w tym na wielu gwiazdach.
Ostatnim, który dał jej głos w sprawie blokady, był Dakota Johnosn, 30 lat, który obecnie przebywa w izolatce w swoim domu w Los Angeles.
Aktorka, która zasłynęła z roli w filmie 50 twarzy, udzieliła rzadkiego wywiadu z Marie Claire UK, w którym opowiadał o cierpieniu z powodu lęku i depresji, akcentowane w tym czasie, gdy pandemia koronawirusa wywróciła codzienne życie do góry nogami.
(Kontynuuj poniżej zdjęcia)
Oto jak Dakota Johnson pokonuje depresję kwarantannową
„Jesteś w domu, nie jesteś z przyjaciółmi, nie jesteś z rodziną, nie jesteś w stanie robić rzeczy, które normalnie sprawiają, że czujesz się lepiej” - wyjaśniła Johnson podczas wywiadu promującego jej najnowszy film High Notes - Czujesz rodzaj depresji, ale sam nie jesteś pewien, dlaczego tak myślisz».
„Myślę, że jest też plik ogromny ból i dużo smutku które nieustannie podskakują na całym świecie. Trudno mi czuć się pozytywnie, gdy reszta świata jest smutna ”.
I znowu: «Ciągle myślę o sytuacji w świecie w tej chwili. Utrzymuje mnie na nogach każdej nocy, przez całą noc. Mój mózg dociera do szalonych ciemnych zakamarków i porusza się z prędkością miliona mil na minutę. Muszę zrobićświetna praca nad sobą aby wyeliminować myśli i emocje, i stosuję w tym celu wiele terapii ».
Po pierwszym wybuchu podzielił się Dakota Johnson niektóre czynności, które wykonuje, aby poczuć się lepiej.
Przede wszystkim aktorka jest bardzo oddana medytacji, ale często chodzi też na spacery i radzi: „bądź miły dla swojego ciała, mózgu i siebie”.
«To te małe rzeczy ostatecznie robią różnicęPowiedział.
Walka z depresją rozpoczęła się jako dziewczynka
Aktorka zdradziła Marie Claire UK, że tak cierpiał na lęk i depresję od bardzo młodego wieku.
„Zacząłem walczyć z depresją, kiedy byłem 14, 15 lat. Chyba mam wiele kompleksów, ale Zawsze staram się je zachować dla siebie, nie stawiając problemu nikomu innemu».
„Otrzymuję pomoc od niektórych profesjonalistów, ponieważ wiem, że jest to coś, na czym mogę się oprzeć. Ale nauczyłem się znajdować depresja też jest piękna, bo to sprawia, że inaczej postrzegam świat ».
