Tam Zespół Wanderlust przejawia się w towarzyszącym cierpieniu psychicznymniezdolność do podróżowania.
To niemieckie słowo, które się rozpada wędrować = wędrować jest pożądanie = pożądanie.
Plik wanderluster czuje chęć podróżowania i odkrywania e nie mogę się bez tego obejść.
Dla miłośników podróży bardzo trudno jest żyć zatrzymaj chwile od eksploracji jak to, czego doświadczamy od miesięcy, a to złe samopoczucie może również przekształcić się w niepokój i objawy psychosomatyczne.
Oto, jak rozpoznać, czy również cierpisz na ten zespół.
(Kontynuuj poniżej zdjęcia)
Podróżowanie to kwestia DNA
Kilka badań potwierdziło, że istnieje gen w DNA to sprawia, że staje się wędrowcem.
Badania opublikowane w Evolution and Human Behaviour zidentyfikowały ten gen DRD4 7r.
Byłby to receptor D4 i dopaminy reguluje poziom ciekawości i wrażliwości na bodźce zewnętrzne.
Jeśli ten receptor jest obecny na wysokim poziomie, możesz rozwinąć potrzebę podróżowania, aby poczuć się dobrze.
I Zespół Wanderlust nie mogąc tego zrobić.
Większa skłonność do zagrożeń i nowości
Gen skłonności do wędrówek nie jest tak rozpowszechniony, jak się uważa.
Tylko 20% światowej populacji ma wysoki poziom.
Ci, którzy ją mają, również czują, że są chętnych do podejmowania ryzyka, eksplorowania obszarów mało turystycznych i chcących spróbować egzotycznych potraw z dala od własnej kultury.
Niepohamowana potrzeba podróżowania
Prawdziwy Wanderluster ma na nocnym stoliku mapy i listy nadchodzących wycieczek.
Nie mówimy o aplikacjach i kalendarzach gotowych do przeglądania z zaznaczonymi mostami i świętami.
Nie zatrzymuje się na niczym (lub prawie) i zawsze tak jest chętny wziąć walizkę i odejść.
Potrzeba wyjazdu jest często tak silna, że należy jej natychmiast zaradzić.
Rozwiązanie w tej chwili? Przenieś się w przyszłość i idź naprzód, badając kolejne miejsca do odwiedzenia tak szybko, jak to możliwe.
