Kiedy cierpimy na atak nerwowy głód zwykle szukamy coś wysokokalorycznego i szczególnie przyjemnego .
Szukamy fast foodów, czasem słodkich, czasem słonych, czasem płynnie przechodzimy z jednego do drugiego: ważne jest tylko, że jest gotowe zaspokoić pustkę, którą postrzegamy.
Czasami ta pustka jest bardziej emocjonalna niż cokolwiek innego.
Z drugiej strony, jak sama nazwa wskazuje, nerwowy głód pochodzi z emocji, z którymi walczymy.
Zwykle są zaangażowani złość, nuda, niepokójpotrzeba poczucia sytości miłością, życiem, uczuciem.
Dlatego, aby uciszyć te ataki niekontrolowanego głodu, najlepszym sposobem jest próba zrozumienia, przez co jest on wyzwalany, i odpowiednie zachowanie.
Wyjaśniamy, jak to zrobić.
3 sztuczki na nerwowy głód
(Kontynuuj poniżej zdjęcia)
Zidentyfikuj źródło stresu
Aby lepiej radzić sobie z nerwowym głodem, musisz zrozumieć, skąd się to zaczyna.
Dotarcie do źródła stresu i dyskomfortu, którego doświadczasz, pomoże ci poczuć, że kontrolujesz sytuację.
W tym momencie możesz działać zarówno na samym fakcie, jak i na tym, co czujesz.
Nie trzymaj (zbyt dużo) śmieciowego jedzenia w domu
Żywność wysokokaloryczna jest dla ciebie szkodliwa.
Zawsze to wiedzieliśmy i jesteśmy tego świadomi wszystko jest w ilościach.
Krótko mówiąc, oddawanie się drobnym przyjemnościom jest w porządku, objadanie się nie.
Jeśli wiesz, że trudno ci zarządzać tymi chwilami unikaj kupowania fast foodów i skontaktuj się z profesjonalistą, który pomoże Ci dotrzeć do sedna sprawy.
Znajdź alternatywy (równie przyjemne) dla jedzenia
Jeśli zdasz sobie sprawę, że nerwowy głód występuje często, musisz najpierw zrozumieć, czy można go opanować, czy jeśli zamienia się w coś, co zasługuje na uwagę profesjonalisty.
Aby to zrozumieć, musisz się sprawdzić: spróbuj zastąpić chęć rzucenia się na jedzenie cokolwiek innego, co sprawia Ci przyjemność.
Gorąca kąpiel, wypad z przyjacielem, książka, którą lubisz.
Lub spróbuj wyjść na spacer i pozwolić, aby rytm Twoich kroków pomógł Ci poradzić sobie ze stresem, który spowodował to uczucie pustki, bez proszenia o pomoc w jedzeniu.
