Moda, luksus i kobiecość to elementy wieczoru w butiku organizowanego przez Cantine Pasqua we współpracy z Falconeri podczas La Vendemmia di Montenapoleone. A za radą influencera wina The Wine Teller okazja do stworzenia mini przewodnika po degustacji (w zasięgu każdego)
Styl życia i bien vivre. Wraz z charakterystyczną kobiecością, która nas wyróżnia, glamowym charakterem i naszą skłonnością do uchwycenia najbardziej charakterystycznych cech współczesności: również z tego powodu nie mogliśmy przegapić dziesiąta edycja La Vendemmia, wydarzenie organizowane przez Dystrykt Montenapoleone, który łączy najważniejsze winiarnie we Włoszech z modą i luksusem.
I podczas gdy historyczna via del quadrilatero roiła się od entuzjastów wina, ekspertów, influencerów, blogerów i gapiów, w Butik Falconeri my w grazia.it próbowaliśmy dobrego wina.
Aby dotrzymać nam towarzystwa przez cały wieczór, trzy referencje marki Cecilia Beretta z winnicy Veronese Wielkanoc: Brognoligo Soave DOC Classico 2018, Freeda Rosé Trevenezie IGT 2018 i Mizzole Valpolicella DOC Superiore 2017.
Kielich w jednej ręce, długopis i notatnik w drugiej (że tak powiem), zebraliśmy rady znanego testera win i opracowaliśmy mini przewodnik po degustacji odpowiedni dla każdego.
Wine Teller (na zdjęciu poniżej) to młoda i uśmiechnięta meksykańska gawędziarz winiarska, ceniona za jej sposób pisania i interpretowania świata wina z prostym, lekkim i skutecznym podejściem.
Dał nam kilka wskazówek, jak skosztować wina i na temat kombinacji przy stole. Wystarczy spróbować dowiedzieć się więcej - i być gotowym w razie potrzeby - a także zbliżyć się do świata tak rozległego i fascynującego, jak świat wina.
Oto jego wskazówki w pigułce.
Degustacja: jak to zrobić
Tam pierwsza zasada aby w pełni cieszyć się kieliszkiem winanie pij kawy, nie palić jest nie jedz cukierków miętowych ani gumy przed degustacją. Aby rozpoznać aromaty wina, podniebienie musi być wolne od wpływów zewnętrznych.
Sekwencja czynności związanych z degustacją obejmuje: najpierw oględziny wina. Zaczynasz odkrywać zawartość kieliszka, patrząc na jego kolor: młode czerwone wino będzie miało żywy rubinowy kolor z nawet fioletowymi refleksami. W miarę starzenia się rozjaśnia do prawie pomarańczowych refleksów.
Na białym tle jest odwrotnie: tutaj im lżejsze wino, tym młodsze.
Od analizy wizualnej do oceny węchowej
Po obejrzeniu szkiełka przykłada się go do nosa, aby ocenić jego jakość złożoność i intensywność zapachów, zalety i wszelkie wady.
Najpierw wino pachnie, gdy kieliszek jest nieruchomy, a następnie ponownie po zawirowaniu kieliszka. Zbliżając się do nosa, widać zapachy, a raczej zapach rodziny perfum (które mogą być owocowe, kwiatowe itp.) oraz cechy szczególne wina.
Następnie następuje faza kulminacyjna, degustacja, która powinna potwierdzić to, co zostało po raz pierwszy zauważone i zdefiniowane w analizie węchowej.
Moment degustacji
Możesz przechylać kieliszek, aż dotknie krawędzi (i jeśli chcesz ponownie obserwować wino pod światło). Na koniec przystępujemy do degustacji małego łyka wina.
Aby móc wyraźnie dostrzec jego smaki, wrażenia dotykowe i ogrzać go w celu uchwycenia aromatu drogą retronosową, należy pozwolić, aby powoli wsunął się do języka.
Dopiero po przepuszczeniu go przez całą długość języka połykasz, aby poczuć doznania na podniebieniu i długość smaku.
Czerwony czy biały? Oto jedyna ważna zasada łączenia jedzenia i wina
Reguła czerwieni z mięsem i bieli z rybą jest (do tej pory) przestarzała. To coś więcej niż wybór koloru, mówiąc o łączeniu z jedzeniem temat złożoności i struktury wina. Wina świeże idą w parze z lekkimi smakami, mocne z mocniejszymi.
Krótko mówiąc, za każde pierwsze lub drugie danie z mięsa lub ryby wygrywa zasada harmonii: wino musi uszlachetniać, a raczej wzmacniać recepturę, a nie zakrywać jej ani nie obezwładniać.
Nawet to, co się mówi o tym, że lepiej zmieniać wino podczas posiłku, jest bezpodstawne. To zależy od rodzaju wina i jego wszechstronność: są wina, które pasują do całego posiłku, inne, które pasują idealnie do jednego dania. Jak wspomniano powyżej, ważne jest, aby istniała harmonia między winem a jedzeniem, to znaczy, że jedno doskonali drugie, a nie pokonuje.
Oto kilka przykładów, o które poprosiliśmy sprzedawcę wina.
„The Freeda Rosé Trevenezie IGTjest to uniwersalne wino różowe, które świetnie smakuje jako aperitif i łączy się z lekkim pierwszym i drugim daniem (niezbyt bogatym i złożonym). To bardzo kobiece wino, które wyraża doskonałe połączenie aromatów owocowych i korzennych, ujawnia silną mineralność i świeżość, z długim i harmonijnym finiszem.
Miłośnikom bieli polecam Brognoligo Soave Classico DOC, wino o jasnożółtej barwie z zielonkawymi refleksami skomponowane w niewielkiej części również z moszczu, który kończy fermentację w dębowych beczkach drugiego przejścia. W nosie ta biel ujawnia nuty rumianku, owoców tropikalnych i ślady prażenia. Jest świeży i pikantny, pozostawiając posmak migdałów, który łączy się ze słodyczą nosa typową dla Garganega. Uważam, że w połączeniu z parującym mediolańskim risotto z ossobuco jest naprawdę wyjątkowe.
Aby nie denerwować miłośników czerwonego wina, plik Valpolicella Superiore Mizzole ma jasny kolor z koralowymi refleksami. Nos ma intensywne aromaty wiśni, runa leśnego i nuty prażenia. Okrągły i miękki na podniebieniu wsparty świeżością, która sprawia, że jest przyjemny i dobrze wyważony. Doskonale komponuje się z pierwszymi daniami, ale jako dodatek do dobrego duszonego mięsa nie ma sobie równych.
Generalnie cenię sobie wszystkie wina Cecilia Beretta, inspirowane są wartościami szlachcianki Cecilii Beretty, osoby kulturalnej, eleganckiej i wyrafinowanej, ale jednocześnie znanej ze swojego silnego i odważnego charakteru oraz przywiązania do niej terytorium, Valpollicella. Dziś Cecilia Beretta skupia się na produkcjiwina gatunkowe z Valpolicella poprzez procesy, które szanujątradycyjne podejście do winiarstwa i jest zaangażowany w odzyskiwanie rodzimych winogron, przede wszystkim Corviny ».
