Wyspa pokus to (jeśli to przegapiłeś) dokumentalna rzeczywistość, w której znane pary nie muszą żyj osobno przez 21 dni w wiosce marzeń, w której są kibicowani obecność osób samotnych gotowy do aby sprawdzić swoje uczucia dla ich towarzyszy.
Dwóch chłopaków nie może mówić aż jeden z dwóch poprosi o porównanie ogniska, które zakończy ich podróż w ramach programu.
To sprawia, że wszystko jest dużo trudniejsze i przede wszystkim poddawane mniej lub bardziej zniekształconym interpretacjom.
Wyspa pokus trwa więc nadal pośród scen, krzyków, łez, obelg i wysiłków, aby sobie poradzić i wszystko to utrzymuje widza przyklejonego do ekranu.
Wiesz dlaczego?
Dlatego wyspa pokus jest tak popularna
(Kontynuuj poniżej zdjęcia)
Identyfikujemy się z bohaterami Temptation Island
Gdy tylko włączymy telewizor i rozpocznie się piosenka przewodnia jesteśmy już w pełni zgrani z jednym lub drugim bohaterem.
W dynamice, którą widzimy przez pary, znajdujemy fragmenty naszych obecnych lub przeszłych związków.
Automatycznie identyfikujemy się z dziewczyną kto cierpi z powodu zbyt wielu komplementów, które dał samotnej kobiecie lub znajdujemy się w uściskach i wyglądzie rodzącego się związku.
Po podłączeniu wszystko jest gotowe: musimy zobaczyć, jak to się skończy.
Wszyscy czujemy się sędziami
Okazywanie uczuć i rozbieranie się w jakiejkolwiek formie poufności pozwala ludziom usiądź na krześle sędziego i wskaż palcem.
W końcu - a może nie tak głęboko - każdemu się to podoba oglądać, komentować i krytykować zachowania, w które nigdy byśmy się nie zaangażowali.
Z drugiej strony, stwierdzenie, że to lub tamto jest złe, również poprawia samopoczucie: nigdy byśmy tego nie zrobili, prawda?
To sprawia, że czujemy się lepiej
Wiedząc, że są pary, które mają podobne problemy jak nasze sprawia, że czujemy się lepiej.
To, co widzimy dzięki Temptation Island, wchodzi tak głęboko w relacje sprawia, że czujemy się mniej samotni.
Jeśli więc do dynamiki a para w kryzysie dodajemy mnóstwo przystojnych mężczyzn i kobiet gotowych sprowokować, wszystko staje się przyjemniejsze (ale tylko jeśli jesteście widzami, a nie bohaterami).
